Het leven gaat niet altijd over rozen
29 december 2023 

Het leven gaat niet altijd over rozen

Het leven gaat niet altijd over rozen. We kunnen plannen wat we willen, we kunnen doen wat we willen maar soms zijn er gebeurtenissen die je uit je evenwicht brengen. Van die gebeurtenissen die zo'n beetje iedere fundering onder je voeten wegslaat. Dan kan het heel wat van je vragen om je leven weer op te pakken, terwijl je het liefst misschien gewoon opgekruld op de bank onder een dekentje wilt blijven liggen. Of misschien wel gewoon in bed diep weggekropen onder je dekbed. En soms is dat ook gewoon het fijnste om te doen. Maar niet te lang.

Zinloosheid

Ieder mens is anders, ieder mens reageert anders op zaken die buiten hem of haar gebeuren. De ene zorgt ervoor dat hij of zij druk is met van alles en nog wat, om vooral maar niet stil te hoeven zitten, rent van hot naar her. De ander vervalt in een lethargische niets-heid en laat alles aan zich voorbij gaan. Trekt zich helemaal terug in de binnen wereld en lijkt overspoeld door een doelloosheid. En dan gebeurt het nog wel eens dat de omgeving, de mensen die het aanschouwen met goede adviezen komen over wat te doen en wat te laten. Met alle goede bedoelingen. 

Het kan dan ook zomaar gebeuren dat je eigen leven daardoor ook ontwricht raakt, dat de aanzet iets van buiten je zo'n aardbeving, zo'n verschuiving veroorzaakte dat er eigenlijk niets meer werkelijk bestaat. En toch, op een gegeven moment zul je het leven weer aan moeten vangen. Al is het maar voor jezelf, want die gevoelens van wanhoop en nutteloosheid maken het er niet makkelijker op om goed voor jezelf te zorgen. 

En hoe moeilijk, vervelend het ook kan lijken, hoe nutteloos het kan aanvoelen, wanneer je leeft kun je het leven niet ontlopen. Je zult verder moeten. En hoewel ik een hekel heb aan het woord moeten, is dat in dit geval wel het woord, je moet verder, je hebt je leven te leven. 

Dat ieder mens anders is, dat ieder mens anders reageert en dat er geen universele pasklare oplossing is voor iedereen wil ik je toch een handvat bieden. Dat wat mij heeft geholpen om uit een lethargische, schijnbare doelloosheid heeft doen klimmen. 

Hoe wil je je voelen

Ten eerste ben ik voor mezelf nagegaan wat wil ik voelen? Wil ik de rest van mijn leven dit dag in dag uit blijven voelen, zoals ik me nu voel? Nou het antwoord was Nee. Wat wil ik dan voelen? Voor mij gold dat ik weer energie wilde voelen, vreugde, voldoening en zingeving. Dat dat best lastig kan zijn om voldoening en zingeving te voelen wanneer alles zinloos en nutteloos lijkt. Maar toch, wanneer het allemaal zinloos lijkt heeft het wel zeker zin om te zoeken, en te vinden, naar dat wat zin geeft. Ongemerkt zak je steeds dieper weg en wordt de weg terug alleen maar lastiger door alle muizenissen die in het hoofd rondwaren. Daarbij zorgt dat er ook voor dat alles wordt omgeven met een grauwsluier. Er komt dus een keer een moment dat je zelf moet handelen, want er is simpelweg niemand die dat voor je kan doen. 

Voor mij was het ook hard werken om op te staan, om na te denken over wat ik dan wel wilde voelen, en hoe ik dat voor elkaar zou kunnen krijgen. Wat moest ik daar voor doen? Na opgeschreven te hebben hoe ik me wilde voelen ben ik dingen op gaan schrijven waarvan ik wist dat ze me dat zouden geven. Of beter gezegd, mezelf geven. Zo heb ik voor iedere dag opgeschreven wat ik te doen had om daar te komen. 

En nee, ik had de dagen niet volgeplempt met to-do-lijstjes, want het erkennen van wat er is, is ook goed. Maar erin blijven hangen is minder goed. En zo deed ik wel iedere dag iets, of soms iets meer om mezelf weer tot leven te wekken. Het meest mooie vind ik wel dat aan het eind van iedere dag er een golfje van voldoening door me heen rolde. Zelfs zo dat er soms ook een glimlach op mijn gezicht kwam. En iedere avond bedacht ik me, dat heb ik goed gedaan! 

De zon zal weer gaan schijnen

Dat heeft er wel voor gezorgd dat ik dit 'systeem' nu eigenlijk gewoon ben blijven gebruiken. Een week overzicht maken en zo dagelijks, wekelijks dingen afwerken. Het geeft voldoening, het voelt zinvol en ik kijk weer anders tegen het leven aan. De grauwsluier loste op en ik kon de zon weer zien schijnen, ja zelfs op die momenten als  het regent.

Reactie plaatsen